Lakarra (1996): "..., dute, duten, zuten, diote, digute eta era horretako formek historikoki pleonasmo bat (-t-e) lukete. (...) Aipatu pleonasmoak suposatzen duen berrikuntzak ..."

Herenegun mintzo ginén atzo gain:

• "ekarran (sg.) / ekarren (pl.)" versus "zekarren (sg.)  / zekarten  (pl.)" non, gure ikuspuntutik, "-e" > "-(t)e" kin "t-" epentetiko-desanbiguatzailea 

non genioen ze:

Horrela, zaharragoa litzaké ondorengo oposizioa, zein dén sinpleagoa eta zein gorde den an mendebaldeko hizkerak:

ekarran (sg.) / ekarren (pl.)

ze ez beste hau (zenbait hizkeratan sortutakoa):

zekarren (sg.)  / zekarten  (pl.)

non "zekarten" formak behar zuén "t-" epentetiko-desanbiguatzaile hori (ezberdintzailea respektu "zekarren" jada ez-plurala). Esan nahi baita ze, gure ikuspuntutik, desanbiguazio-beharrak eragin zeikén "t-" epentetiko hori.

Izan ere, gure analisian, "-te" hori deskonposatu ahal litzake an "t" epentetikoa eta "e" pluralgilea, esan nahi baita:

•  "-t-e"

Eta esan behar dugu ze Lakarrak (1996) egin zuén zatiketa formal berbera (hots, "-t-e") an bere "Refranes y sentencias (1596) Ikerketak eta edizioa" (1996):

..., dute, duten, zuten, diote, digute eta era horretako formek historikoki pleonasmo bat (-t-e) lukete. (...) Aipatu pleonasmoak suposatzen duen berrikuntzak ...[Lakarra, 1996:166]

non "-te" izanen zén berrikuntza bat, zeinen versio zaharragoa izanen zén "-e".