«Egarri den hegoalde honetatik, zure alde egiten dut gaur. Zure burujabetzaren alde, zure independentziaren alde. Bere herriaz nazkatuta dagoen andaluziar batek egiten dizu berba.

Pentsatzen jarrita, biok gara kanoirako bazka. Zuk zeure senyera duzu… nik nire zuri-berdea. Zuk errepresioa duzu, eta nik langabezia. Zuk Pujol barrabasa duzu, eta nik EREak. Hain gara ezberdinak, eta azken finean, hain berdinak. Zuk San Jorge duzu, eta nik herensugeak.

Zure noblezia frankista da, nirea bezala. Lapurrez betetako parlamentua dugu biok, autonomietan dirua dirua da-eta. Zuk hizkuntza bat duzu, nik zorioneko dialekto bat, baina mendeak dira Kongresuan ulertzen ez gaituztela.

Biok dugu erromatar jatorria, feniziar eguzkia, ijito arimaren muga-igarobidea. Gosea kentzeko ogia eta olioa.

Nik areatzan eta zuk airean dituzu gazteluak. Eta atsekabetzen bazaitu ere, mintzen bazaitu ere, zainetan zehar nire odola eta lana daramazu. Biok ditugu alferrak, eta elikatu beharreko errege bat.

Egarri den hegoalde honetatik, ez da bekaizkerietarako ordua. Ez zaitut koldar deituko alde egitea erabakitzen baduzu, beti izango baitzaitut nire familia sakratuko kide».

Txirigota bat erabakitzeko eskubidearen alde